Կա խորհրդավոր
մի հըրապուրանք
Քո շարժումների
անխոս զրույցում,
Ինչ-որ օձային
ինքնահիացում
Եվ դեպի հողը
ինչ-որ քամահրանք։
Մի այլ երկրային
երաժըշտության
Ելևէջների
պչրանքն եմ
հիշում,
Քո շարժումները
աղոթք են շարժում,
Քո շարժումները
և՛ կան, և՛ չըկան...
Երկրում են
սնված, բայց
ոչ երկրային
Արբեցումներ
են նոքա խոստանում,
Մի այլ տանջանքի
եդեմ են տանում,
Մատնելով հոգիս
չարքերի խաղին...
1905