Գիտես,
սիրելի՛ս,
Ո՛վ է անխելքը,
Եվ անբուժելի՝
Ո՛ր խոցն ու
վերքը.
-Երբ ո՛չ թե
կտրում,
Այլ համբուրում
ես
Քեզ անխղճորեն
Հարվածող ձեռքը:
Գեղեցիկ ես
դու, ինչպես
բոլորը,
Որոնց սիրում
են...
Եվ կախարդիչ
ես, ինչպես
բոլորը,
Որոց չեն տիրել.
Եվ անսովոր
ես,
Քանի որ նոր
ես...